Reis naar Krachtplaatsen in Duitsland – 4 dagen

De Wichelbus rijdt door! Ga mee op reis naar bijzondere krachtplekken in Duitsland. We beginnen met een dag vol hunebedden, enkele groter dan de meeste hunebedden die we in Nederland kunnen vinden. Vervolgens reizen we door naar de Externsteine. Deze zeer bijzondere krachtplek, die op de krachtige lijn Wijnaldum-Externsteine ligt, is zeer de moeite waard om wat langer te blijven. Voordat we dan weer de terugreis aanvangen, bezoeken we het bijzondere Germaanse heiligdom Isterberg. We gaan op de meeste plekken uiteraard voelen hoe de energie is. Zullen we daadwerkelijk de kracht van de plekken kunnen voelen en meten? Dus wichelroedes mee en stap in!

De reis duurt vier dagen, met drie overnachtingen in een hotel. We verzamelen en vertrekken vanaf NS Station Meppel om 9:30 uur en reizen af naar Duitsland. De eerste overnachting is in de buurt van Lingen. De reis gaat de volgende dag verder naar Externsteine waar we de middag al kunnen proeven van deze bijzondere plek. De volgende twee overnachtingen zijn vlakbij de Externsteine. De volgende ochtend reizen we af naar de Isterberg en komen we aan het eind van de middag weer aan op NS Station Meppel.

Programma in het kort

Dag 1 – Hunebedden in Duitsland

Vanuit Meppel rijden we naar Duitsland (tot eerste stop 95 km, 70 min. rijden) en gaan een viertal mooie hunebedden bezoeken. Wellicht onbekend bij veel Nederlanders, maar ook in Duitsland staan bijzondere exemplaren van dezelfde cultuur. Het is duidelijk dat het feitelijk geen graven zijn, maar eerder plekken die speciaal werden gekozen voor rituelen, vergaderingen, geboorten, enz.

De eerste die we gaan bezoeken is direct een bijzondere, alleen al vanwege de lengte, ruim 25 meter!

Hierna bezoeken we uiteraard de pareltjes van de Duitse hunebedden allen binnen redelijke reisafstand.

Eén daarvan is een zogenaamd koningsgraf. Hoewel de naam anders doet vermoeden, is er geen koning begraven. Deze is zodanig hersteld dat we kunnen zien hoe een hunebed er in vroeger tijden moet hebben uitgezien.

De tour langs de Duitse hunebedden sluiten we vandaag af met de zogenaamde Teufelssteine. Een hunebed waar een sage aan verbonden is. De duivel droeg de stenen mee om een schat veilig te stellen. Schatzoekers hoorden enorm gebrom en lawaai als ze de schat wilden zoeken. Het zou onmogelijk zijn om het aantal stenen te tellen. Elke keer als men de stenen telt, komt men op een ander aantal en dit zou duiden op de griezelige aura van de plek.

Overnachting in Herzlake (35 km en 35 min. rijden)

Dag 2 & 3 – Externsteine

Op de tweede dag reizen we af naar Horn-Bad Meinberg (165 km en ruim 2 uur rijden) om uit te komen bij een van Europa’s sterkste leycentra, de krachtplaats van de Externsteine.

Deze rotsformatie strekt zich honderden meters uit, beginnend als overdekte stenen in het bos en rijzend naar hoogten tussen de 20 en 38 meter. De Externsteine in het Teutoburgerwoud vormen één van de meest indrukwekkende natuurmonumenten in de regio. Miljoenen jaren geleden zijn de van oorsprong horizontale gesteentelagen omhoog gedrukt en ze hebben hun buitengewone vorm vermoedelijk te danken aan gigantische hoeveelheden water, die ze in de ijstijd omringden. Hierdoor maken de stenen een stukje van de geschiedenis van de aarde zichtbaar. De stenen laten de indruk achter, dat ze niet van deze wereld zijn en dat ze magische krachten bezitten.

In de Middeleeuwen bouwden monniken uit de regio vermoedelijk een katholieke ontmoetingsplek met grot, graf en reliëf met een Bijbelse scène. Het is vanzelfsprekend dat deze stenen de basis vormen voor tal van legenden. De bezoekers komen alles over de huidige kennisstand te weten in het informatiecentrum, dat uitstekend geschikt is voor de start van een ontdekkingstoer van de buitengewone rotsformatie. De tentoonstelling aldaar toont op tien locaties een overzicht over de archeologische, cultuurgeschiedenis- en natuurkundige onderzoeken rondom de Externsteine. In het interactieve gedeelte presenteert de tentoonstelling ook films en animaties rondom de Externsteine en de natuur er omheen.

De dertien stenen van deze rotsformatie zijn omwille van wetenschappelijke doeleinden genummerd (I–XIII) en de telling begint bij de meest noordwestelijke rots die met zijn voeten in de kunstmatige vijver de ‘Wiembecke’ staat.

De Grottenfels

Rots I is de grootste steen van alle dertien en heet de Grottenfels genoemd naar de door de mens gemaakte grot. Deze bestaat uit drie kamers die met elkaar verbonden zijn via passages. Boven de ingang van de hoofdkamer (de Hauptgrotte) is een beeldhouwwerk in bas-reliëf te zien van een gevleugeld figuur. In de grot zelf is een inscriptie aangetroffen die dateert uit 1115.

Een andere kamer, de Kuppelgrotte, dankt zijn naam aan het koepelachtige plafond. Deze smalle ruimte is te betreden via de Hauptgrotte, maar ook middels een externe ingang. Bij deze ingang is een verweerd reliëf in een nis te zien van een staand figuur die een sjerp draagt in de linkerhand en een sleutel in de rechterhand. Over het algemeen wordt deze figuur geïnterpreteerd als de apostel Petrus en staat de sleutel symbool voor de belofte van Jezus om Petrus de sleutel tot het koninkrijk van de hemel te geven (Mattheüs 16:19). Tot slot is er de zijkamer (de Nebengrotte) van rots I met een venster dat uitkijkt op de Wiembecke en de Sargstein (grafsteen).

Op de oostelijke buitenwand van rots I is een reliëf te zien met twee voorstellingen die door een horizontale rand van elkaar worden gescheiden. Het onderste gedeelte (waarschijnlijk het oudste deel van het reliëf) bevat een bebaarde draak die Adam en Eva omhelst. Het bovenste stuk van het reliëf is gladder en heeft hierdoor meer duidelijke contouren. Hier is Jezus te zien die van het kruis wordt gehaald.

De Turmfels

De 37,5 meter hoge rots II wordt de Turmfels genoemd, omdat de rots op een vierkante toren lijkt. Rots II staat bekend om de zogeheten Hohenkammer (hoge kamer) die zich in de top van de rots bevindt. Deze kamer kan bereikt worden via een trap in rots III en vervolgens via een houten brug met ijzeren traliewerk die begin negentiende eeuw werd toegevoegd. In de Hohenkammer zijn sporen van houten pennen gevonden die waarschijnlijk houten wanden en/of een houten plafond hebben ondersteund.

In de westhoek is een nis met zuilen uitgehouwen in de rotsen en in de noordhoek zijn pilasters en boogramen. De noordwestelijke hoek wordt gemarkeerd door een beeldhouwwerk dat een bebaarde man voorstelt. Tot slot is er nog een sacellum, een kapelletje met daarin een stenen altaar op een slanke sokkel en daarboven een rond raam. Hier vinden de paganistische groepen hun bewijs: de ronde opening boven het altaar is namelijk gericht op de zonsopgang op het moment van de Zonnewende.

De ‘Germaanse Stonehenge’

In de negentiende eeuw kregen de Externsteine enorm veel belangstelling als gevolg van het Duitse nationalisme en rond 1860-1870 verschenen er talloze publicaties over de rotsen. De belangstelling voor de Externsteine bereikte een hoogtepunt ten tijde van het Derde Rijk. De ‘Stichting Externsteine’ werd in het leven geroepen met als voorzitter Heinrich Himmler en de rotsformatie werd ijverig bestudeerd met als doel om wetenschappelijke bewijzen te vinden voor de origine en superioriteit van het ‘Arische’ ras. Eén van de belangrijkste onderzoekers was ervan overtuigd dat de Externsteine al in prehistorische tijden een plek waren geweest voor een zonnecultus. Tevens had deze plek in zijn optiek als een oud zonneobservatorium en centraal heiligdom van de Saksen gefungeerd. In dit heiligdom stond een cultusbeeld in de vorm van een boomstam: de Irminsul of ‘al-zuil’ (columna universalis) die volgens de Saksen de wereld ondersteunde.

Desalniettemin worden de Externsteine nog altijd beschouwd als een heilige heidense plek en vormen ze een verzamelplaats voor moderne heksen, druïden en Keltische en Germaanse gemeenschappen die hier de zonnewendefeesten en Walpurgisnacht komen vieren.

Leycentrum Externsteine

Ook Wigholt Vleer en andere bekende wichelroedelopers bevestigen dat er een sterke leylijn loopt vanuit Wijnaldum richting het zuidoosten en dat deze de Externsteine kruist. Reden genoeg om hier uitgebreid te gaan voelen en meten. Ook een gezamenlijke meditatie staat op het programma. Er zal ook gelegenheid genoeg zijn om de omgeving te verkennen en een heerlijke wandeling te maken in de bosrijke omgeving.

Dag 4 – het Germaanse heiligdom de Isterberg

Nadat we de het ontbijt hebben gebruikt reizen we af naar de Isterberg (180 km en ruim 2 uur rijden)

De Isterberg

De 67.8 meter hoge Isterberg met zijn zandstenen rotsformaties, waarvan geologen schatten dat ze wel 70 miljoen jaar oud zijn, ligt net over de grens bij Oldenzaal tussen Bad Bentheim en Nordhorn in. De klippen zijn gevormd door de zee die het zand aanvoerde dat later is versteend. Het zijn de uitlopers van het Teutoburgerwoud en de Bentheimer heuvelrug. Ze zijn al vroeg bewoond geweest. Er zijn werktuig- en vuursteenvondsten gedaan die stammen uit de tijd tussen 7000 en 2000 v. Chr. Men vond aanwijzingen dat er toen aan de voet van de rotsformaties een bron moet hebben gelegen. Deze bron bestaat nog steeds.

Germaans heiligdom

Germaanse heiligdommen zijn gesitueerd op een kruispunt van leylijnen. De sacrale plek wordt gewoonlijk afgeschermd door een cirkel van bijvoorbeeld stenen of bomen. Ver voor de komst van de Kelten en de Germanen moet de Isterberg al een heilig onderkomen zijn geweest. Pas later deden de rotsformaties dienst als cultus- en offerplaats van onze Keltisch/Germaanse voorouders. De rotsen hebben namen als slooprots, zevenslaper, duivelsrots of offersteen, wachterstenen, Ostara of Freya-rots, de runensteen en het zonnemannetje. Er zijn talrijke gezichten te ontdekken in de rotsen. De twee wachterstenen die de toegang tot de oude cultusplaats markeren, lijken aan hun zijkant een mensenkop te hebben. De gezichten kijken elkaar aan. Prehistorische inscripties en runentekens vind je in het hele gebied. De oudste bestaan uit cirkels, stipjes en hand- en voetafdrukken.

De energie van de Isterberg

Het gebied van de Isterberg is een plek met een sterk energetische uitstraling. Er worden nog steeds lichtverschijnselen waargenomen net als in het dichtbij gelegen gebied van de Tankenberg bij Oldenzaal. Isterberg, Tankenberg en Externsteine – de zandstenen rotsformatie die we bezocht hebben – zijn met elkaar verbonden.

We nemen ruim de tijd om te meten en te voelen in en op de Isterberg. Daarna reizen we door naar het eindpunt van onze reis. Na een rit van ongeveer 95 km en anderhalf uur nemen we helaas weer afscheid van elkaar op NS Station Meppel.

Reisinfo:

Data: zie agenda

De prijs voor deze vierdaagse wicheltocht met de Wichelbus bedraagt € 595,- per persoon. Dit is:

Inclusief 3 overnachtingen
Inclusief ontbijt; exclusief lunch en diner
Inclusief heen- en terugreis met de Wichelbus
Inclusief entrees en rondleidingen met gids
Inclusief gebruik van diverse soorten wichelroedes of pendels.
Groepsgrootte is minimaal 4 en maximaal 8 (bij een 9-persoons Wichelbus)
Er slapen twee personen op een kamer. In overleg kan tegen meerprijs een eenpersoonskamer geboekt worden, indien nog beschikbaar.
Bij je aanmelding zal een aanbetaling van € 100,- gevraagd worden.

Aanmelden Reis met de Wichelbus